ZARZĄDZANIE STRESEM
ZACHOWANIE W SYTUACJACH STRESOWYCH

Stres jest naszym najwierniejszym „Przyjacielem”.
Rzadko kiedy nas opuszcza i zawsze „możemy na niego liczyć”.
Jest przy nas, gdy wykonujemy swoją pracę. Towarzyszy nam nawet podczas urlopów i wakacji. Pojawia się częściej niż chcielibyśmy, częściej niż trzeba i znacznie częściej niż wskazywały by na to zaistniałe sytuacje.

Czym więc jest stres? Jakie są jego źródła? Jak można go pokonać?

Oto kilka definicji stresu:

Stres – jest to reakcja organizmu na zdarzenia bodźcowe, które zakłócają jego równowagę i czasami przekraczają  jego zdolność radzenia sobie.
Stres – to chroniczny wysoki poziom pobudzenia psychicznego i napięcia w organizmie, przekraczający możliwości danej osoby do uporania się z nim.
Stres – to stan, na który składają się silne negatywne emocje oraz towarzyszące im zmiany fizjologiczne i biochemiczne, przekraczające normalny (podstawowy) poziom pobudzenia.
Stres – to określona reakcja między osobą a otoczeniem, która oceniana jest przez osobę, jako obciążająca lub przekraczająca jej zasoby i zagrażająca jej dobrostanowi.

Definicje te akcentują tylko negatywny aspekt stresu. Tymczasem pewien poziom stresu jest wręcz konieczny dla życia. Pokonywanie przeszkód na co dzień jest dla nas naturalne i akceptowalne. Stres spełnia funkcję mobilizującą, dodając nam sił i energii. Każdy z nas posiada tzw. Optymalny poziom stresu to poziom napięcia, które nas mobilizuje i pomaga nam efektywnie działać.

Wyróżniamy więc dwa rodzaje stresu:

Eustres (tzw. stres pozytywny), to taki poziom stresu, który jest nieodzowny do utrzymania zdrowego organizmu. Eustres odczuwamy jako stan dobrego samopoczucia fizycznego i psychicznego. Eustresem jest np.: mocniejsze bicie serca na widok ukochanej osoby lub „dreszczyk emocji” przy wspinaczce w górach.

Dystres (tzw. stres negatywny), to długotrwałe nieprzyjemne napięcie zakłócające równowagę duchowo- fizyczną, które może prowadzić do chorób psychosomatycznych. Tak naprawdę mówiąc „stres” mamy na myśli dystres, czyli negatywne napięcie i dyskomfort psychiczny i fizyczny.

Stres jest nieuniknioną częścią życia.
Każdy organizm staje wobec wyzwań, jakie stawia jego środowisko zewnętrzne i osobiste potrzeby. Wyzwania te są problemami życiowymi, które dany organizm musi rozwiązać, aby przetrwać i dobrze funkcjonować.

Co to jest stresor?
Stresor – zdarzenie bodźcowe, które wymaga od organizmu jakiegoś rodzaju reakcji przystosowawczej. To wszystkie istniejące bodźce, które ze względu na swoją zwiększoną intensywność wywołują w nas stan nieprzyjemnego (lub przyjemnego) napięcia. Stresujące są takie sytuacje, które odbieramy jako nietypowe, nagłe, wzbudzające w nas skrajne emocje o wysokim nasileniu. Odbieramy je w sytuacjach: zmiany, zagrożenia lub lęku przed utratą.

Główne stresory:

  • nagłe zmiany (zmiana lub utrata pracy, śmierć bliskiej osoby, zmiana miejsca zamieszkania,.......)
  • kłopoty życiowe ( choroba nasza lub osoby bliskiej,.......)
  • zdarzenia katastrofalne
  • różnego typu stresory społeczne (hałas, nadmierne ciepło, nadmierne zimno, presja otoczenia,....

Zmienne modyfikujące stres
To od nich zależy wpływ stresora na jakiś typ reakcji stresowej.
Zmieniają one zwykłe oddziaływania stresów na reakcje jednostki. Na przykład poziom zmęczenia i ogólny stan zdrowia są zmiennymi modyfikującymi, które wpływają na twoją reakcję na dany stresor psychiczny czy fizyczny. Kiedy jesteś w dobrej formie potrafisz sobie poradzić ze stresorem lepiej niż wtedy, gdy twoja kondycja jest słaba.

Ocena poznawcza.
Odgrywa ona główną rolę w ocenie sytuacji. Odpowiada na nasze pytania:

„Jak duże jest zagrożenie?”, „Jakimi dysponujemy środkami, by stawić czoło stresorowi?”, „Jakie strategie są odpowiednie, aby poradzić sobie ze stresem?”.

Jak formułować ocenę poznawczą, czyli jaki naprawdę jest problem,
który jest źródłem stresu?

1. Ocena problemu

  • czy wystąpią poważne zagrożenia, jeśli nie dokonam zmiany?

2. Przegląd alternatyw

  • czy ta możliwość jest nadającym się do zaakceptowania środkiem uporania się z danym problemem?
  • czy dokonałem wystarczającego przeglądu możliwości?

 3. Ważenie alternatyw

  • która możliwość jest najlepsza?
  • czy ta najlepsza możliwość mogłaby spełnić istotne wymagania?

4. Zastanawianie się, czy się zaangażować

  • czy powinienem realizować najlepszą możliwość i powiadomić o tym innych?

5. Wytrwanie

  • czy wystąpią jakieś poważne zagrożenia, jeśli nie dokonam zmiany?
  • czy wystąpią jakieś poważne zagrożenia, jeśli dokonam zmiany?

Strategie radzenia sobie ze stresem – są to sposoby umożliwiające uporanie się ze spostrzeganym zagrożeniem,  że strony różnych typów stresorów.
Dwie główne kategorie, to:
1) rozwiązywanie problemu (czyli, chwycenie byka za rogi) oraz podejmowanie bezpośrednich działań
2) regulowanie samych emocji

Czasami najlepsza strategia radzenia sobie ze stresem wymaga podjęcia działania polegającego na restrukturyzacji środowiska fizycznego i (lub) środowiska społecznego, w którym żyjemy, uczymy się i pracujemy

Zanim pozwolisz, aby stres spustoszył twój umysł i ciało, zrób wszystko, aby się uspokoić. Następnie naucz się nim zarządzać, a szybko zorientujesz się, że często STRACH MA JEDYNIE WIELKIE OCZY!!!!!


Autor: Ekspert BusinessHouse

Więcej na szkoleniu:
ZARZĄDZANIE STRESEM - warsztaty

Newsletter

Nowe informacje
na stronach prosto
na twoją skrzynk
ę

NEWSLETTER

SZKOLENIA
OTWARTE

Szkolenia dostępne
dla przedstawicieli różnych firm i regionów

szkolenia otwarte

SZKOLENIA
WEWNĘTRZNE

Szkolenia "szyte na
miare" pod indywidualne potrzeby klienta

szkolenia wewnętrzne